Pomimo znacznego wzrostu gospodarczego i mocnych wpływów z Zachodniej Europy, Bułgaria wciąż należy do krajów w których część tradycji i obyczajów nadal jest dostępna jedynie dla niewielkiej grupy odbiorców. Życie Bułgarów jest silnie powiązane z tradycją, a kultywacja obyczajów znanych od wieków stanowi istotną część podtrzymania tożsamości narodu.
Ognisty taniec należy do powszechnie nieznanej lecz podtrzymywanej od setek lat tradycji Bułgarii. Pokazy tańca można podziwiać w niewielu wioskach regionu Strandzha m.in w Brodilovie, Kosti i Bulgari. Taniec znacznie różni się od powszechnie znanych, które można obserwować w Hiszpanii czy we Włoszech.
Przygotowania do uroczystości zaczynają się o świcie i trwają przez cały dzień. W symetrycznych okręgach rozpala się ogień, co pozwala na obserwację wydarzenia z każdego miejsca. Pod wieczór, przed rozpoczęciem rytuału, tancerze udają się do kaplicy aby psychicznie przygotować się do tańca. Po zmroku wszyscy obecni zbierają się w kaplicy, a muzycy wykonują pierwszy z trzech utworów na instrumentach przypominających “dudy”. Drugi utwór jest wykonywany przy kręgu ognia, a trzeci gdy zbierze się już grupa tancerzy tzw. Kostadin Horo. W rytmie trzeciego utworu tancerze, poruszając się rytmicznie, jeden za drugim, przechodzą przez środek paleniska. Taniec jest wykonywany boso, a pomimo tego stopy uczestników nie ulegają poparzeniom.
“Ognisty taniec” wykonywano już w czasach Traków, ku czci Słońca w podziękowaniu za przychylność bogów.
Rytuał ze względu na unikalność taniec został umieszczony na liście światowego dziedzictwa UNESCO w 2009 r.