Rezydenci i nierezydenci

Status polskiego rezydenta podatkowego posiada osoba, która przebywa w Polsce w danym roku podatkowym więcej niż 183 dni, lub ma miejsce zamieszkania w Polsce (niezależnie od tego czy przebywa w Polsce dłużej czy krócej niż 183 dni w roku podatkowym).

Pobyt w na terytorium Polski nie musi trwać nieprzerwanie 183 dni. Może to być pobyt przez krótsze okresy czasu, dające w sumie przynajmniej 183 dni w roku podatkowym, który u nas dla osób fizycznych pokrywa się z rokiem kalendarzowym.

Pojęcie miejsca zamieszkania obejmuje centrum interesów osobistych (najbliższa rodzina, dom, mieszkanie, przyjaciele) lub interesów gospodarczych (zarejestrowana stała działalność gospodarcza).

Nierezydent to osoba nieposiadająca statusu polskiego rezydenta podatkowego, np. przebywająca w Polsce krócej niż 183 dni w roku lub posiadająca certyfikat rezydenta innego kraju (nawet jeżeli przebywa w PL dłużej niż 183 dni).

Obowiązki podatkowe rezydentów i nierezydentów

Rezydenci podatkowi mają nieograniczony obowiązek podatkowy, co oznacza, że rozliczają pity w Polsce ze wszystkich swoich dochodów, zarówno uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak i poza granicami kraju. Zasady te dotyczą tak samo rezydentów będących cudzoziemcami.

Natomiast nierezydenci, podlegają ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Oznacza to, że opodatkowaniu nie podlegają wszystkie dochody (przychody) podatnika, lecz wyłącznie osiągnięte na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Cudzoziemiec nieposiadający statusu polskiego rezydenta podatkowego ma obowiązek w takim przypadku rozliczyć jedynie pity dotyczące dochodów (przychodów) uzyskanych w Polsce – wyjaśnia pracownik portaliu www.pitax.pl .Pozostałe dochody rozlicza w kraju rezydencji.

Polskie przepisy podatkowe uznają jako dochody osiągnięte na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w szczególności:

• dochody z pracy,
• z działalności wykonywanej osobiście
• z działalności gospodarczej;
• z nieruchomości położonej na terytorium Polski w tym ze sprzedaży nieruchomości.

Pierwszeństwo umów międzynarodowych

W przypadku rozliczeń podatkowych cudzoziemców brane są pod uwagę umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Ratyfikowane umowy międzynarodowe mają pierwszeństwo, czyli rozstrzygają w pierwszej kolejności, w którym kraju będzie opodatkowany dany dochód.

Cudzoziemcy chcąc skorzystać z zasad opodatkowania określonych w międzynarodowej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania, muszą posiadać aktualny certyfikat rezydencji podatkowej z państwa, gdzie mają określone miejsce zamieszkania dla celów podatkowych.

Kiedy cudzoziemiec nie składa PIT

Pracownik cudzoziemiec może nie składać zeznania PIT-37, jeśli wcześniej złoży do pracodawcy PIT-12, na podstawie którego roczne rozliczenie podatkowe za pracownika zostanie złożone przez płatnika. W takim przypadku roczne rozliczenie podatku na formularzu PIT-40 sporządza pracodawca. Jest to możliwe tylko w przypadku, gdy pracodawca jest dla pracownika jedynym płatnikiem dochodów opodatkowanych na zasadach ogólnych i pracownik nie korzysta z ulg podatkowych.

Cudzoziemiec, który uzyskał dochody z działalności wykonywanej osobiście (umowa zlecenia, kontrakt managerski) nie musi wypełniać pitów. Pracodawca rozlicza podatek ryczałtowy 20%, (bez kosztów uzyskania) i wysyła do urzędu skarbowego druk IFT-1/IFT-1R.

Pracownik ma jednak prawo wystąpić o IFT-1 i rozliczyć te dochody na PIT37 wg skali, o ile jest to dla niego korzystniejsze i posiada certyfikat rezydencji.

Miejsce i termin składania pitów przez cudzoziemców

Cudzoziemiec będący polskim rezydentem składa pity w urzędzie właściwym ze względu na adres zamieszkania w Polsce.

Natomiast wszystkie pity dotyczące cudzoziemca – nierezydenta , czyli deklaracje składane przez niego samego oraz informacje od pracodawców zatrudniających cudzoziemców składane są do urzędu skarbowego właściwego w sprawach dotyczących opodatkowania osób zagranicznych.

Cudzoziemcy mogą rozliczyć pity we właściwych dla nich w poszczególnych województwach urzędach skarbowych: Wrocław-Psie Pole, w Bydgoszczy, w Lublinie, w Zielonej Górze, Łódź-Śródmieście, Kraków-Śródmieście, Warszawa-Śródmieście, w Opolu, w Rzeszowie, w Białymstoku, w Gdańsku, Katowicach, w Kielcach, w Olsztynie, Poznań-Nowe Miasto, w Szczecinie.

Jeżeli cudzoziemiec prowadzi działalność gospodarczą na terenie więcej niż jednego województwa, to pity rozlicza w Trzecim Urzędzie Skarbowym Warszawa-Śródmieście. Tak samo jest w sytuacji osiągania dochodów (przychodów) z innych źródeł na terenie kilku województw.

Terminy rozliczeń pit obowiązujące polskich podatników dotyczą też cudzoziemców:

do 31 stycznia jeśli osiągali przychody opodatkowane ryczałtem (PIT-28) lub do końca kwietnia, a w 2017 roku do 2 maja, jeśli rozliczają się na formularzach PIT-36, PIT-36L, PIT-37, PIT-38, PIT-39.

Wybór sposobu rozliczenia pit

Cudzoziemcy mogą podobnie jak polscy podatnicy składać zeznania podatkowe w wybranej przez siebie formie. Dokumenty papierowe składają bezpośrednio we właściwym urzędzie skarbowym, mogą też przesłać je pocztą albo przez biuro konsularne. Możliwe jest też rozliczenie pit online.

Rozliczenie pit przez internet jest bardzo wygodne, szybkie, można wykonać je z każdego urządzenia w miejscu, gdzie jest dostęp do sieci. Może to być szczególnie pożądane przez cudzoziemców, którzy w czasie rozliczeń pitów przebywają poza Polską.

Programy oparte na nowoczesnych rozwiązaniach (jak np. PITax.pl Łatwe podatki), zapewniają sprawność, poprawność i bezpieczeństwo rozliczeń. Wypełnione i podpisane pity możemy wysłać do wskazanego urzędu skarbowego online o każdej porze. Wysyłka odbywa się przez system e-Deklaracje, który dostępny jest 24 godziny na dobę. Po sprawdzeniu poprawności pity otrzymają w systemie e-Deklaracje status “200”. Wtedy można pobrać urzędowe poświadczenie odbioru – dowód terminowego złożenia dokumentu online.