Stolica stanu Ceara jest znana z wspaniałych plaż: przepiękne i długie poprzecinane czerwonymi klifami, drzewami palmowymi, wydmami i lagunami, które są esencją tropikalnego raju.
Pierwsi Portugalscy osadnicy przybyli do regionu w 1603 roku. Nękana ciągłymi atakami Indian z plemienia Tabajara kolonia, rozwijała się powoli, aż do momentu w którym została przejęta przez Duńczyków. Oni również przez kilka lat zmagali się z wojownikami Tabajara lecz po kilku latach zostali wyparci z regionu. Portugalczycy odzyskali władzę nad fortem w 1654 roku i przemianowali go na Fortaleza Nossa Senhora de Assuncao.
Prawdziwy rozwój miasta rozpoczął się w 1820 r., gdy Brazylijczycy otwarli swoje porty dla obcych statków. Port Fortalezy stał się istotnym miejscem przelotowym dla statków handlowych wypełnionych wełną, bydłem i angielskimi skórami. Ciągły wzrost skłonił władze do wprowadzenia w życie planu transformacji miasta w tropikalny Paryż. Część zabudowy z tamtego okresu nadal można podziwiać lecz większość została przebudowana na potrzeby fali emigracji w 1950 i 1960 roku, dzięki której populacja miasta wzrosła prawie dwukrotnie.
Obecnie miasto zamieszkuje prawie milion mieszkańców, którzy utrzymują się z turystyki i produkcji orzeszków nerkowca. Miasto posiada niewielką starówkę, która jest jedynym zabytkiem w centrum wartym polecenia.
Wybrzeże Fortalezy wyróżnia się, niespotykanymi w innym regionie Brazylii, kolorowymi klifami i ogromnymi wydmami piaskowymi, które można zaobserwować w Morro Branco, Canoa Quebrada i Jericoacoara.
Turyści z ograniczonym limitem czasowym powinni poświęcić jedynie dzień na zwiedzanie miasta, a resztę czasu spędzić na odkrywanie unikalnych społeczności, które utworzyły się w pobliżu plaż lub wydm np. w Jericoacoara.