Dobrota jest uroczym miasteczkiem położonym w malowniczym otoczeniu gór i krystalicznie czystej wody. Miasto, pomimo niewielkich rozmiarów, posiada najliczniejszą populację spośród wszystkich w okręgu Kotor. Obszar Dobroty rozciąga się od Kotor na południu, aż po rzekę Ljuta na północy, który jednocześnie jest północną granicą okręgu Kotor.
Dobrota, dzięki niewielkiej ilości odwiedzających turystów, zachowała tradycyjny klimat i jest idealnym miejscem dla turystów spędzających wakacje w Czarnogórze, którzy szukają ciszy, spokoju i oryginalności.
Pierwsze wzmianki dotyczące miasteczka, jeszcze pod nazwą Dabrathum, pojawiły się już w 1260 roku, w inskrypcjach Archiwum Kotoru. Większość monumentów kultury, których pozostałości tworzą główne atrakcje miasta, pochodzą z okresu Ilirów i Rzymian. Całość dopełnia duża, jak na niewielkie rozmiary miasta, liczba kościołów wśród których najbardziej interesujące to: Kościół Św. Ilija wzniesiony w XII w. umieszczony w pobliżu instytutu Biologicznego; Kościół Św. Matija zbudowany w 1670 roku na fundamentach starego, średniowiecznego kościoła. Wśród najcenniejszych dzieł sztuki znajdują się tu dwa marmurowe ołtarze i słynny obraz “Madonny z dzieckiem” autorstwa Giovanniego Bellini. Kolejnym ważnym kościołem jest świątynia Św. Eustahije wzniesiona w 1773 roku. wybudowana w stylu barokowym. Obiekt posiada ołtarze należące do słynnych rodzin Dobroty oraz obrazy Paolo Verovese, Frano Potenki i Carlo Dalciego.
Miasto Dobrota osiągnęło szczyt chwały w XVII i XIX wieku, kiedy posiadała największą ilość statków spośród wszystkich miast Zatoki Boka. Tradycja portowa istniała w kulturze mieszkańców praktycznie od zawsze lecz prawa miasta portowego Dobrota otrzymała dopiero w roku 1717. Nadany prestiż skłonił najbogatsze rodziny Dabinovic, Tripkovic i Ivanovic do zbudowania w mieście bogatych dworów.