Jedyna stale działająca polska misja wykopaliskowa w Rosji w Tanais – antycznym mieście położonym przy ujściu Donu do Morza Azowskiego, skupiła się na rozpoznaniu unikatowej, ufortyfikowanej bramy wjazdowej sprzed 2 tysięcy lat.
Polacy badają Tanais od 1995 roku w ramach działalności Ośrodka Badań nad Antykiem Europy Południowo-Wschodniej Uniwersytetu Warszawskiego. Dotychczas odkopano wspaniale zachowane fortyfikacje, bramę wjazdową i fragment przylegającej zabudowy miejskiej z okresu II w. p.n.e.- I w. p.n.e. Tanais leżało na szlaku wędrówek kolejnych fal koczowników napływających ze wschodu. W tym miejscu ścierały się wpływy greckiej cywilizacji antycznej i plemion stepowych. Nadal jednak nie wiadomo, kto był jego założycielem.
“Ostatnie dwa lata poświęciliśmy na badanie kolejnych fragmentów fortyfikacji – rowu obronnego i unikatowej bramy wjazdowej z zachowanymi reliktami mostu – to jedyny znany taki element z rozpoznanych budowli starożytnych” – wyjaśnia dr Tomasz Scholl, kierownik ekspedycji.
Brama miała 1, 7 m szerokości. Wjazd nie był prosty. Trasa wiodąca przez bramę załamywała się. Takie wzajemne, nieregularne ustawienie kurtyn muru służyło lepszej obronie wjazdu w razie napaści.
“Pierwsze mury miejskie tej części Tanais (zachodniej) powstały w II wieku p.n.e. W trakcie przebudowy, która miała miejsce w początku I wieku p.n.e., część kamieni fundamentowych starszych fortyfikacji pozostawiono w ziemi jako dodatkową ochronę przed osunięciem się nowych murów do rowu obronnego” – mówi dr Scholl.
W czasie ostatnich badań do Tanais przyjechał również specjalista w dziedzinie wykonywania fotografii z pokładu latawca – Miron Bogacki z UW.
“Dzięki temu uzyskaliśmy panoramę całego Tanais” – nie kryje zadowolenia szef ekspedycji. Do najciekawszych zabytków odkrytych przez archeologów w ciągu ostatnich sezonów należy świetnie zachowany fragment okładziny kościanej z wyrytym sarmackim znakiem rodowym, tzw. tamgą. “Od takich właśnie znaków biorą swój początek herby niektórych naszych rodów szlacheckich” – tłumaczy dr Scholl.
Archeolodzy natknęli się również na fragmenty kilkudziesięciu amfor z widocznymi na nich odciskami stempli. W ten sposób starożytni oznaczali, jaki płyn znajduje się wewnątrz i czy zostały opłacone podatki.
PAP – Nauka w Polsce, Szymon Zdziebłowski
agt/bsz
źródło:www.naukawpolsce.pap.pl.