Przyszłość należy do Internetu, a co z nami?

Zachłysnęliśmy się możliwościami płynącymi z Internetu.  Przenieśliśmy do niego naszą pracę, nasze życie prywatne i całą rozrywkę, co dostaliśmy w zamian? Okazuje się, że nie wszystko wyszło na plus.

Obecnie bardzo dużo zaczyna się mówić o dzieciach i młodzieży z problemami emocjonalnymi powstałymi w wyniku uzależnienia od świata wirtualnego. Oni już nie potrafią relaksować się inaczej, jak tylko poprzez gry internetowe czy rozmowy online na społecznościówkach, nie potrafią komunikować się twarzą w twarz, ani z dorosłymi, ani ze swoimi rówieśnikami, mało tego – ich wiedza o komputerach i sieci nie przekłada się na poprawę efektywności w nauce i na oceny w szkole. Powoli zaczynamy „hodować” społeczeństwo ubogie emocjonalnie. Zadziwiające staje się również to, że te zachowania aspołeczne czyli wyłączeniowe paradoksalnie tworzą się w czasach, w których Internet miał otwierać nas na świat, na ludzi, na inne kultury – dając nowe możliwości. Brak umiaru w korzystaniu z Internetu spowodował, że młode pokolenie powoli samo wyklucza się z „normalnego” życia.

Bierność, izolacja, niechęć do bycia w grupie, zahamowanie, brak inicjatyw, brak pasji i niestety brak jakichkolwiek umiejętności to najczęściej spotykane cechy u obecnych gimnazjalistów zafascynowanych światem wirtualnym. Z taką młodzieżą bardzo trudno pracuje się w szkołach i jeszcze gorzej funkcjonuje się w domach rodzinnych. Psycholodzy biją na alarm, powstaje coraz więcej poradników dla rodziców na temat tego, ile czasu dziecko w danym wieku może spędzić przed komputerem, jednak na niewiele się to zdaje. Dzieci, młodzież zaczynają szantażować swoich rodziców i zastraszać, więc dla świętego spokoju rodzice ulegają i pozwalają na dużo, dużo więcej. To oczywiście błąd.

Rozwój osobisty jest niezwykle ważny i musi odbywać się na wielu różnych płaszczyznach i to szczególnie w wieku dziecięcym, bo wówczas umysł jest najbardziej chłonny. Ten proces powinien być przyjemny i twórczy, bo przecież będzie nam towarzyszyć przez całe życie. Dużą rolę w rozwoju dzieci odgrywają sami rodzice i to na nich spoczywa największa odpowiedzialność za to, w jaki sposób dziecko korzysta z komputera i jak długo.

Dzieci muszą poznać różnorodne formy rozrywki, w tym najlepiej te odnoszące się do sportu, powinny również uczestniczyć w życiu społecznym szkoły by w ten sposób rozwijać swoje pasje. Mogą oczywiście korzystać ze szkoleń językowych, także tych wyjazdowych w czasie zimy, bądź latem na koloniach wakacyjnych połączonych z nauką języka obcego (szkolenia językowe dostępne tu). Młodzież natomiast powinna być dopingowana do rozwija swoich własnych pasji: nauka tańca, śpiewu, tworzenie muzyki, rękodzieła, itd. – jednym słowem do wszystkiego tego, co buduje własne hobby. Rodzice powinni pomagać młodzieży w zagospodarowaniu czasu wolnego na krótkie wypady poza miasto, na wycieczki rowerowe z rówieśnikami czy ambitniejsze wyprawy krajoznawcze. Wszystko w granicach możliwości finansowych i czasowych.

Rodzice mogą sięgnąć po inspirację na najróżniejszych kursach hobbystycznych, jakich? Pod tym linkiem znajdują się przykłady.

Jak przygotować dziecko na kolonię? Zainteresowanych odsyłamy na tą stronę www.

M-S-M